kaplica św sebastiana w rzymie

Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Bpa Józefa Sebastiana Pelczara w Strzyżowie Parafia pw. Św. Bpa Pelczara w Strzyżowie, Strzyzow. 1,209 likes · 11 talking Św. Jan Paweł II leży w Bazylice św. Piotra. Grób Jana Pawła II w bazylice św. Piotra, znajdujący się w kaplicy św. Sebastiana, obok kaplicy ze słynną Pietą Michała Anioła, jest celem licznych pielgrzymek. Odprawiane są msze święte, często modlą się grupy wiernych z Polski. Kaplica św. Sebastiana nie jest pierwszym Sebastiana św. Medardowi do Soissons (biskupowi z terenów obecnej Francji). Relikwię głowy Świętego papież Leon IV (+ 855) podarował dla bazyliki w Rzymie pod wezwaniem "Czterech Koronatów", która znajduje się w pobliżu Koloseum. Św. Sebastiana zaliczano do grona Czternastu Wspomożycieli. Kaplica św. Sebastiana w Niedźwiedziu – murowana kaplica w miejscowości Niedźwiedź , pełniąca rolę kościoła pomocniczego miejscowej parafii . Pierwszy drewniany kościół w Niedźwiedziu ufundował Sebastian Lubomirski w 1593 i służył erygowanej w 1605 parafii do 1 listopada 1695, kiedy to spłonął w pożarze. W pierwszym odcinku „Rzymskich poloniców” byliśmy w polskiej kaplicy przy grobie św. Piotra. Dziś stajemy przy grobie św. Jana Pawła II Wielkiego. Najpierw przez sześć lat – do beatyfikacji – Ojciec Święty spoczywał w Grotach Watykańskich. Ustawiały się tam do niego ogromne, wielotysięczne kolejk nonton film apocalypto sub indo full movie. Bazylika św. Piotra (wł. Basilica di San Pietro in Vaticano) to bez wątpienia jeden z najpiękniejszych kościołów świata. Spacerując pomiędzy nawami i kaplicami możemy poczuć się tak, jakbyśmy zwiedzali znamienite muzeum sztuki - świątynię ozdabiają dzieła takich mistrzów jak Gianlorenzo Bernini, Michał Anioł czy Antonio Canova. W 1942 roku papież Pius XII ogłosił, że pod bazyliką odnaleziono grób świętego Piotra. Choć efekty tamtych prac archeologicznych nadal budzą wiele wątpliwości to dla wielu chrześcijan jest jasnym, że w podziemiach właśnie tego kościoła spoczęły szczątki pierwszego papieża. Artykuł ten jest częścią naszego przewodnika po Watykanie, który znajdziecie tutaj: Watykan: zwiedzanie, zabytki i największe atrakcje. Historia i ciekawostki Na początku był grób Nie ma pewności czy święty Piotr był w Rzymie. Takie przekonanie wypływa z tradycji oraz z tajemniczego cytatu z Pierwszego Listu św. Piotra. Apostoł w zakończeniu pisze do chrześcijan: “Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn”. Problem polega na tym, że miasto Babilon leżało w gruzach od ponad stu lat. Tymczasem takie określenie stosowano w odniesieniu do stolicy cesarstwa Rzymskiego. Pobyt i męczeńską śmierć pierwszego papieża wspominają też niektórzy z pisarzy wczesnego chrześcijaństwa (np. św. Ireneusz z Lyonu). Żyjący na przełomie II i III wieku kapłan Gajusz wspominał o istnieniu "memorii Piotra" podając że znajdowała się ona na Watykanie. Według historyków miał to być pierwszy nagrobek apostoła. Być może jego pozostałością jest odnaleziony przez archeologów fragment czerwonego tynku z napisem PETR [...] ENI. Zwycięski cesarz W 313 roku cesarz Konstantyn Wielki wydał edykt mediolański gwarantujący każdemu chrześcijaninowi swobodę wyznania. Była to pewna forma podziękowania za wsparcie podczas kampanii przeciw Maksencjuszowi. Na samym edykcie się jednak nie skończyło. Cesarz wraz z papieżem Sylwestrem wznieśli pięcionawową świątynię w miejscu gdzie znajdował się monument oznaczający lokalizację grobu świętego Piotra. Obudowano go marmurowym relikwiarzem i umieszczono wewnątrz nowego kościoła. Na nieszczęście budowla znalazła się poza murami Rzymu i w IX wieku została ograbiona przez piratów. Ówczesny papież wybudował więc mur obronny chroniący tę jedną z najważniejszych świątyń chrześcijańskiego świata. Największa z wielkich W XVI wieku stara bazylika Konstantyna była w opłakanym stanie. Dlatego też papież - mecenas Juliusz II podjął decyzję o jej zburzeniu i wystawieniu w tym miejscu godnego kościoła. 18 kwietnia 1506 roku papież osobiście położył kamień węgielny pod budowę świątyni. Prace architektoniczne miały trwać 120 lat i objąć pontyfikaty 20 papieży! Zmieniali się architekci i projekty budowli. Budowę nadzorowali między innymi: Donato Bramante, Rafael Santi, Michał Anioł, Domenico Fontana i Carlo Maderno. Kościół konsekrował w 1626 roku papież Urban VIII. W chwili zbudowania była to największa katolicka świątynia na świecie. W 1989 w RPA zbudowano Bazylikę Matki Boskiej Królowej Pokoju, która zdetronizowała rzymskiego giganta. Jednak pod względem kubatury prymat pierwszeństwa nadal dzierży "święty Piotr". Widok na Bazylikę św. Piotra na Watykanie Plac i kolumnada Plac świętego Piotra i charakterystyczna kolumnada są prawdopodobnie jednym z najłatwiej rozpoznawalnych miejsc na świecie. Na jego kształt składają się dwie figury geometryczne: trapez i elipsa. Całość otoczona jest kolumnadą z rzeźbami 140 świętych. Wśród nich znajdziemy jednego Polaka - świętego Jacka Odrowąża. Ponoć jej architekt Gianlorenzo Bernini zamierzał pierwotnie zamknąć cały plac, ale po śmierci Aleksandra VII wycofano się z realizacji tego projektu. Z prawej strony znajduje się słynna Spiżowa Brama, która prowadzi na teren państwa watykańskiego. Wieczorny widok na Bazylikę św. Piotra na Watykanie Fasada i kopuła Charakterystyczny kształt placu sprawia, że jeśli zatrzymamy się u wejścia, to przez kolumnadę będziemy mogli podziwiać w pełni piękno bazyliki. Fasada powstała w 1607 na miejscu poprzedniej, a jej autorem był architekt papieski Carlo Maderno. Na niej umieszczono trzynaście posągów - w centrum znajduje się Jezus, a po jego lewej i prawej stronie rzeźby Apostołów (brak jest jednak świętego Piotra). Kopułę zaprojektował Michał Anioł, ale nie zdołał jej ukończyć. Prace kontynuowali: jego uczeń Giacomo della Porta i inny wybitny architekt Domenico Fontana. To co powstało było w założeniach wierne projektowi Michała Anioła, ale wzbogacone zostało o pomysły następców. Na przykład latarnie na kopule to dzieło autorskie Fontany. Wnętrze kopuły ozdobiono mozaikami. Możemy na nich podziwiać: czterech ewangelistów, Boga Ojca, aniołów, Chrystusa z Matką i świętymi oraz patriarchów i biskupów. Kopułę podtrzymują cztery pilastry. U ich podnóża umieszczono posągi: świętego Longina, świętej cesarzowej Heleny, świętej Weroniki i świętego Andrzeja. Stąd możemy zejść do Grot Watykańskich. Atrium i pomnik konny Konstantyna Wielkiego Zanim wejdziemy do środka Bazyliki musimy przedostać się przez przedsionek wzniesiony podczas przebudowy pod auspicjami Carlo Maderno. Nad wejściem do świątyni widać płaskorzeźbę ze sceną mianowania Piotra pierwszym papieżem. Z drugiej strony umieszczono kopię "Navicelli" - mozaiki Giotta, przedstawiającą łódź z apostołami i Chrystusa podtrzymującego tonącego Piotra. Na obu końcach przedsionka zainstalowano rzeźby konne, choć obecnie trudno podziwiać je w pełnej krasie. W południowym końcu stoi posąg przedstawiający Karola Wielkiego z pierwszej połowy XVIII wieku. Prawdziwy skarb znajduje się jednak w północnym krańcu - jest to rzeźba dłuta Berniniego przedstawiająca cesarza Konstantyna Wielkiego. Niestety, posąg ten znajduje się za szybą, na trasie prywatnego przejścia, i możemy zobaczyć go jedynie z dalszej odległości. Wnętrze Wnętrze Bazyliki św. Piotra - Watykan Olśniewające swym przepychem i ogromem wnętrze najlepiej podziwiać rano (kiedy nie ma jeszcze zbyt wielu turystów) lub przed zachodem słońca (kiedy jest najlepsze światło). Na olbrzymiej marmurowej posadzce uwagę przykuwa okrągła płyta z czerwonego marmuru. Oznacza ona miejsce gdzie w dawnej świątyni klękali władcy chrześcijańskiego świata podczas uroczystych koronacji. Po prawej stronie głównej nawy możemy dostrzec wykonany z brązu posąg świętego Piotra. Nie udało się dokładnie ustalić z jakiego okresu pochodzi rzeźba (prawdopodobnie jest to wczesne bądź pełne średniowiecze). 29. czerwca i 22. lutego posąg jest ubierany w ornat oraz tiarę. Posąg św. Piotra - Bazylika św. Piotra (Watykan) Wzrok turystów przykuwa umieszczony na wprost od wejścia monumentalny baldachim. Dzieło wybitnego rzeźbiarza i architekta Berniniego ma prawie 29 metrów wysokości! Tuż za nim znajduje się otwarta przeszklona przestrzeń przez którą możemy spojrzeć w dół i zobaczyć Konfesję wraz z Grobem świętego Piotra. Dzieło Berniniego - monumentalny baldachim w Bazylice św. Piotra Górna część baldachimu Berniniego w Bazylice św. Piotra na Watykanie Dokładnie po przeciwnej stronie od wejścia, na drugim końca kościoła umieszczono jedną z najważniejszych relikwii chrześcijaństwa - drewniany tronu świętego Piotra. Od greckiej nazwy tego sprzętu pochodzi określenie katedra (czyli kościół w którym rezyduje biskup). Ołtarze Najważniejsze ołtarze Bazyliki świętego Piotra to: Ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy - z prawej strony bazyliki, za jednym z pilastrów. W jego centrum umieszczono ikonę Matki Bożej pochodzącą jeszcze ze starej świątyni. Ołtarz świętego Bazylego - z prawej strony bazyliki, pomiędzy pilastrem a ścianą. Nazwa pochodzi od mozaiki przedstawiającej świętego, który odprawia mszę w obecności cesarza. W urnie pod ołtarzem spoczywają doczesne szczątki polskiego świętego Jozafata Kuncewicza. Ołtarz Michała Archanioła - z prawej strony, za pilastrami. W jego centrum znajduje się mozaika z wizerunkiem archanioła depczącego szatana. - Ołtarz św. Leona Wielkiego - z lewej strony bazyliki, za pilastrami. Zawdzięcza nazwę płaskorzeźbie przedstawiającej spotkanie papieża Leona z wodzem Hunów. Attyla jest przerażony wizją świętego Piotra i Pawła. Pod ołtarzem spoczął święty Leon - pierwszy papież, który został pochowany na Watykanie (poza świętym Piotrem). Ołtarz Maryi Matki Kościoła - z lewej strony bazyliki obok ołtarza św. Leona. Wprawdzie znajdujący się w nim fresk pochodzi jeszcze z dawnej świątyni to jednak nazwa jest współczesna. Nadał ją Matce Bożej papież Paweł VI podczas II Soboru Watykańskiego (1964). Ołtarz Ukrzyżowania świętego Piotra - z lewej strony bazyliki. Mozaika w nim umieszczona wyobraża śmierć patrona świątyni - przez ukrzyżowanie do góry nogami. Ołtarz papieski - w centralnym punkcie bazyliki, nad grobem św. Piotra. Kaplice Kaplica Piety - z prawej strony bazyliki, blisko wejścia. Zawiera słynną rzeźbę Michała Anioła. Ponoć nieznany wtedy artysta wściekł się kiedy usłyszał, że jego dzieło przypisywane jest komuś innemu. W przypływie złości wyrzeźbił na Madonnie swój podpis. Rzeźba została poważnie uszkodzona w 1972 roku. Szaleniec podający się za Jezusa, odrąbał rękę i zniszczył twarz posągu. Podczas odtwarzania zniszczonego dzieła wzorowano się na kopii pochodzącej z poznańskiego kościoła Matki Bożej Bolesnej. Pieta - rzeźba Michała Anioła w Bazylice św. Piotra na Watykanie Kaplica świętego Sebastiana - z prawej strony bazyliki, obok Piety. W jej centrum umieszczono obraz przedstawiający św. Sebastiana przykutego do drzewa i naszpikowanego strzałami. UWAGA! To tutaj znajduje się grób świętego Jana Pawła II. Grób Jana Pawła II w Bazylice św. Piotra - Watykan Kaplica Najświętszego Sakramentu - z prawej strony bazyliki, za powyższymi kaplicami. W jej centrum znajduje się obraz przedstawiający Trójcę Świętą. Ta kaplica przeznaczona jest dla modlących się - tutaj odbywa się adoracja Najświętszego Sakramentu. Kaplica chóralna - z lewej strony bazyliki, naprzeciw kaplicy świętego Sebastiana. Watykan - Bazylika św Piotra - Kaplica św. Sebastiana i grób papieża-Polaka Jana Pawła II Inne Wśród licznych grobów, rzeźb i innych części bazyliki znajdziemy tam również polskie ślady, np.: Nagrobek Marii Klementyny Sobieskiej. Nagrobek Marii Klementyny Sobieskiej w Bazylice św. Piotra na Watykanie Zwiedzanie Bazyliki św. Piotra Wejście do wnętrza świątyni jest darmowe. Zanim jednak dostaniemy się do środka będziemy musieli przejść przez kontrolę bezpieczeństwa podobną do tych lotniskowych. Kontrola odbywa się w prawej kolumnadzie i trudno ją przegapić - rano łatwo zauważymy sprzęt do kontroli, a w dalszej części dnia wystarczy podążać za tłumem. Każdego dnia przed prawą kolumnadą ustawiają się ogromne kolejki, które wydają się nie przesuwać, lecz mimo tak wielu odwiedzających wszystko idzie dosyć sprawnie. Do bazyliki zostaniemy wpuszczeni tylko w odpowiednim stroju, czyli zakrywającym kolana oraz ramiona. Jeśli nie zastosujemy się do tej reguły możemy zostać nie wpuszczeni do środka, lub nawet wyproszeni. Na wizytę dobrze jest zaplanować od 30 do 60 minut. Jeśli wybierzemy się do świątyni w szczycie dnia pilnujmy dobrze swoich rzeczy. Tłok jest naturalnym środowiskiem dla kieszonkowców. W środku należy zachowywać się odpowiednio i nie przeszkadzać wiernym. W kaplicach przeznaczonych wyłącznie na modlitwy nie powinniśmy rozmawiać ani robić zdjęć. Dni i godziny zwiedzania Stan na luty 2020 od 1 kwietnia do 30 września - 07:00 - 19:00 od 1 października do 31 marca - 07:00 - 18:30 Kiedy najlepiej odwiedzić Bazylikę św. Piotra? Mimo że niewielkie kolejki potrafią formować się jeszcze przed otwarciem świątyni, to przychodząc w pierwszej godzinie od otwarcia nie powinniśmy stracić zbyt dużo czasu w oczekiwaniu, a w środku będziemy jednymi z nielicznych. Trudno jednoznacznie określić ile czasu spędzimy w kolejce w środku dnia. Co oczywiste - w sezonie letnim lub w okolicy świąt chrześcijańskich postoimy dłużej, a poza sezonem kolejka będzie poruszać się zdecydowanie szybciej. Z naszego doświadczenia i obserwacji większość osób do środka dostaje się już w około 30-45 minut od zajęcia miejsca w kolejce. Nie jest to jednak regułą i w szczycie dnia możemy być zmuszeni do dłuższego oczekiwania. Najlepszym sposobem na ominięcie kolejek jest przyjście rano albo pod koniec czasu odwiedzin, gdy większość zorganizowanych wycieczek odjechała już z Watykanu. Groty Watykańskie Odwiedzając świątynię nie zapomnijmy zajrzeć do Grot Watykańskich, czyli do obszaru rozciągającego się bezpośrednio pod bazyliką. Jest to miejsce spoczynku 90 papieży oraz członków rodzin królewskich ( Krystyny Wazówny, królowej Szwecji). Wizyta w Grotach Watykańskich jest darmowa. Wejście znajduje się tuż obok słynnego baldachimu projektu Berniniego, przed statuą przedstawiającą św. Andrzeja. Więcej: Groty Watykańskie: wejście oraz wskazówki Taras widokowy na kopule bazyliki Jedną z najpopularniejszych atrakcji bazyliki jest możliwość wdrapania się na monumentalną kopułę, skąd rozpościera się widok na Plac Świętego Piotra oraz Wieczne Miasto. Określenia wdrapanie użyliśmy nieprzypadkowo - nawet jeśli wybierzemy niewiele droższą opcję wjazdu windą, to i tak będziemy mieć do pokonania ponad 300 schodów. Więcej informacji o kopule znajdziecie w naszym artykule Kopuła Bazyliki św. Piotra: wejście oraz historia Widok z kopuły Bazyliki św Piotra na Watykan - Plac św. Piotra W tym artykule skupiamy się na Bazylice św. Piotra na Watykanie. Jeśli chcesz poznać inne bazyliki papieskie sprawdź nasz artykuł: bazyliki papieskie w Rzymie. Najpierw porywczy rybak, który zanim pomyślał już powiedział, później zdrajca, a na końcu Skała, na której zbudowano Kościół rzymskokatolicki. Święty Piotr, bo o nim mowa, jest patronem jednej z najpiękniejszych bazylik na świecie. W jednej z jej kaplic rozgrywają się najważniejsze wydarzenia dla rzymskokatolickiego świata i nie tylko. Bazylika św. Piotra – historia powstaniaSpis treściBazylika św. Piotra – historia powstaniaKopuła bazylikiPieta watykańskaGroty WatykańskieKaplica SykstyńskaGrób Jana Pawła IIBazylika św. Piotra – zwiedzanieBazylika św. Piotra – przydatne informacjeBazylika św. Piotra – godziny otwarciaBazylika św. Piotra – bilety Bazylika św. Piotra powstała w latach 1506–1626 na miejscu wczesnochrześcijańskiej bazyliki ufundowanej przez Konstantyna. Jest jedną z bazylik większych Rzymu, czyli ma tytuł honorowy przyznawany przez papieża. Bazylika św. Piotra w Rzymie jest budowlą złożoną z 5 naw połączonych transeptem i absydą. Kościół znajduje się poza murami miasta i jest miejscem pielgrzymek dla chrześcijan. Ciekawym faktem jest, że do 846 roku wokół bazyliki nie było murów obronnych. Powstały z woli papieża Leona IV po tym, jak została okradziona przez arabskich piratów. Nowa bazylika powstała na miejscu budowli Konstantyna. Jej budowę zlecił Juliusz II Donato Bramantemu. Projektant w 1506 roku zaczął budowę kościoła na planie krzyża greckiego z kopułą w centralnym miejscu. Gdy w 1514 Bramante zmarł, budowę świątyni przejął Rafael Santi. W 1520 roku zmarł drugi budowniczy bazyliki, trzecim stał się Michał Anioł. Stworzył ostateczny projekt kościoła w późnorenesansowym stylu. Namalował freski w Kaplicy Sykstyńskiej, która jest uważana za jedno z arcydzieł światowej sztuki. Od strony Kaplicy można wejść do bazyliki i zwiedzać pozostałą jej część. Bazylika św. Piotra w Rzymie Dzisiaj bazylika św. Piotra jest największym kościołem na świecie. Kościół jest również miejscem pochówku papieży. Ma dziewięć okien z balkonami, z których centralne to Loża Błogosławieństw, z której dwa razy do roku odbywa się uroczyste błogosławieństwo „miastu i światu” – Urbi et Orbi. Kopuła bazyliki Kopuła jednej z najsłynniejszych bazylik jest rozpoznawalnym punktem miasta. Opiera się na czterech filarach i jest jednym z najlepszych punktów widokowych na Rzym. Jest dziełem Michała Anioła, który nie dożył zakończenia budowy swojego dzieła. Kopuła bazyliki jest największą kopułą świata – jej średnica to 42 metry, a wysokość to 134 metry. Po śmierci jej wybitnego projektanta prace nad kopułą zawieszono na 20 lat. Dach kopuły jest pokryty płytami z ołowiu i pozłacaną sferą z brązu. Kopułę zbudowano na planie bębna i zwieńczono latarnią oraz krzyżem. Jest smukła i wygląda na bardzo lekką dzięki elipsoidalnemu kształtowi. Wejście na kopułę Bazyliki św. Piotra dla wielu staje się niezwykłym doświadczeniem. Droga na kopułę prowadzi przez przedsionek, w którym należy skręcić w prawo, a później za ścianą w lewo. Wchodząc na kopułę bazyliki trzeba pokonać… 537 schodów! Pierwsze 217 możemy pokonać, wjeżdżając na dach bazyliki windą, kolejne 320 musimy pokonać pieszo. Widok z kopuły i na miasto na zewnątrz i na bazylikę wewnątrz jest imponujący i zostaje na długo w pamięci. Na kopułę można wejść przez cały rok. Pieta watykańska Słowo pieta pochodzi z łaciny i oznacza miłosierdzie lub litość. Pieta to również określenie na jedną z najsłynniejszych rzeźb w światowej sztuce. Pieta watykańska to rzeźba, która przedstawia Maryję trzymającą martwe ciało Chrystusa. Jej autorem jest Michał Anioł. Pierwsze piety pochodzą z Niemiec, dopiero w czasach późnego gotyku ten wizerunek się upowszechnił w Europie. Pieta watykańska powstała w latach 1498–1500. Autor wyrzeźbił ją w marmurze jako pierwszą z czterech. Maryi nadał nordycki wygląd, nie pozbawiając jej indywidualnych rysów. Początkowo rzeźba na planie piramidy miała być jednym z elementów nagrobka wielkiego rzeźbiarza, architekta i malarza. Po odsłonięciu rzeźby jej autorstwo przypisano Cristofolo Solariemu. Gdy Michał Anioł się o tym dowiedział, wściekł się i by nikt nie miał wątpliwości, że to jego dzieło na piersiach Maryi wyrył napis: „Uczynił to Florentczyk, Michał Anioł Buonarroti”. Jest jego jedynym dziełem podpisanym imieniem i nazwiskiem. Pieta watykańska Pieta wyróżnia się z dzieł Michała Anioła, ponieważ jest, w przeciwieństwie do innych jego rzeźb, wykończona całkowicie. Jej naturalność i elegancja połączona helleńskim spojrzeniem na ciało jest niesamowitym doświadczeniem dla miłośników piękna. Groty Watykańskie Rzym to nie tylko Wieczne Miasto, ale również „cmentarz papieży”. Groty Watykańskie to podziemia bazyliki św. Piotra, w których znajdują się groby papieży, począwszy od św. Piotra, kończąc na Janie Pawle I. Groty znajdują się między poziomem 0 wczesnej bazyliki a podłogą dzisiejszej. Pochowani tutaj są Grzegorz V, Paweł I i Pius III. W grotach znajduje się kaplica z symbolicznym grobem św. Piotra. Groty są podzielone na dwie części – Nekropolie Watykańskie zwiedzane odpłatnie z przewodnikiem oraz Groty Watykańskie, które można zwiedzać indywidualnie i bezpłatnie. W grotach są pochowani także niektórzy świeccy, którzy stali się ważnymi postaciami w historii kościoła rzymskokatolickiego, np. cesarz Otton III. Kaplica Sykstyńska Zwiedzając Bazylikę św. Piotra nie można pominąć Kaplicy Sykstyńskiej – jednej z najpiękniejszych kaplic na świecie. W jej wnętrzu znajdują się najsłynniejsze freski autorstwa Michała Anioła. Powstała w latach 1475–1483 z fundacji papieża Sykstusa IV. Od początku istnienia jest miejscem najważniejszych kościelnych uroczystości. Jest również miejscem wyborów nowego papieża. Na czas konklawe kardynałowie są zamykani w kaplicy bez dostępu do mediów, a do wnętrza stawia się specjalny piec, z którego dym informuje o wyborze nowego następcy św. Piotra. W kaplicy znajdują się freski Michała Anioła. Jednymi z najsłynniejszych są Stworzenie Adama oraz Sąd Ostateczny. Więcej o Kaplicy Sykstyńskiej przeczytasz w naszym artykule: Kaplica Sykstyńska i freski Michała Anioła Co ciekawe, Kaplica ma identyczne wymiary jak opisana w Biblii świątynia Salomona, a Michał Anioł zaczął malować freski 25 lat po otwarciu kaplicy. Niesamowite jest również to, że początkowo Michał Anioł odrzucił propozycję papieża, bo bardziej uważał się za rzeźbiarza, a nie malarza, a gdy już zaczął pracę, według legendy, malował w pozycji leżącej. Jednak to nie prawda, ponieważ zbudował specjalną platformę do prac na wysokości. Kaplica jest otwarta dla zwiedzających, ale obowiązuje w niej zakaz fotografowania, który jest surowo egzekwowany. Widok na konfesję Świętego Piotra z baldachimem Gianlorenzo Berniniego Grób Jana Pawła II Santo Subito, czyli Święty natychmiast skandowano na pogrzebie Jana Pawła II. Jego grób jest tym, który został przeniesiony z Grot do bazyliki. Bezpośrednio po pogrzebie trumnę umieszczono w Grotach, a po ogłoszeniu go błogosławionym przeniesiono ją do bazyliki. Grób znajduje się w kaplicy św. Sebastiana. Jest przykryta płytą z białego marmuru, poprzednia płyta znajduje się w podkrakowskich Łagiewnikach w Centrum Jana Pawła II. We czwartki o są odprawiane Msze Święte przy grobie świętego papieża. Wejść do kaplicy najłatwiej jest w godzinach porannych. Bazylika św. Piotra – zwiedzanie Bazylika św. Piotra jest miejscem pielgrzymek oraz jedną z najbardziej charakterystycznych atrakcji turystycznych. Jej piękno i oryginalność oraz spora ilość dzieł sztuki mistrzów włoskiego renesansu sprawiają, że odwiedzenie tego kościoła staje się niezapomnianym doświadczeniem. Co można w bazylice zobaczyć? Pierwszym punktem jest plac świętego Piotra. Podczas błogosławieństwa Urbi et Orbi, konklawe oraz innych ważnych uroczystości kościelnych czy papieskich audiencji generalnych gromadzi się na mim tłum. Ma kształt podłużnego owalu, a na środku znajduje się jeden z 13 egipskich obelisków. Ten znajdujący się na placu pierwotnie znajdował się w cyrku Nerona. Po prawej stronie placu znajduje się słynna Spiżowa Brama, przez którą można wejść do Watykanu. Druga atrakcja to prawdopodobne miejsce śmierci i pochówku św. Piotra w Grotach Watykańskich. Według podań Piotr został ukrzyżowany głową w dół, ponieważ stwierdził, że nie jest godny umierać podobnie jak Chrystus z głową skierowaną w niebo. Kaplica, którą potocznie nazywa się Grobem Św. Piotra znajduje się w Grotach Watykańskich. Same Groty są miejscem pochówku papieży, co sprawia, że są również miejscem historycznym. Trzecim punktem w zwiedzaniu bazyliki jest Kaplica Sykstyńska wypełniona freskami mistrzów takich jak Michał Anioł oraz Rossellini. To najważniejsze miejsce dla Kościoła Katolickiego, ponieważ to tu wybierany jest nowy papież. Czwarte miejsce warte zobaczenia to Ogrody Watykańskie. To kompleks parków w stylu francuskim, angielskim i włoskim. Od 2014 roku na życzenie Franciszka część Ogrodów przy Castel Gandolfo została udostępniona do zwiedzania. Fragment cudownych ogrodów watykańskich Piąty ważny punkt zwiedzania to Kopuła Bazyliki św. Piotra. Wejście na nią jest dość trudne, ponieważ trzeba pokonać ponad 500 schodów. Widok z kopuły zarówno na wnętrze kościoła, jak i Rzym jest zachwycający. Bazylika św. Piotra – przydatne informacje Bazylikę można zwiedzić za darmo, jednak trzeba ustawić się w długiej kolejce przed wejściem. Kolejka porusza się dość szybko. Jej powodem jest kontrola bezpieczeństwa przypominająca tę z lotniska. Bez kolejki można wejść do bazyliki przez Kaplicę Sykstyńską. Do bazyliki nie można wnieść żadnych ostrych przedmiotów. Minimalny czas zwiedzania bazyliki to 60 min. Poza Kaplicą Sykstyńską nie ma zakazu robienia zdjęć. Należy pamiętać o odpowiednim stroju – długie spodnie i zakryte ramiona. Z dworca Termini można do Bazyliki dojechać autobusem linii nr 64. Chcąc dojechać metrem, należy wybrać linię A i wysiąść na stacji Ottaviano-San Pietro oraz przejść ok. 800 m pieszo. Bazylika św. Piotra – godziny otwarcia Zależnie od pory roku godziny otwarcia bazylik trochę się zmieniają – od 1 października do 31 marca to a od 1 kwietnia do 30 września to Na Kopułę można wejść w godzinach od października do marca oraz od do od kwietnia do września. Bazylika św. Piotra – bilety Zwiedzanie bazyliki jest bezpłatne, wyjątkiem jest wejście na kopułę bazyliki – trzeba kupić bilet, który kosztuje 8 lub 10 euro zależnie od tego, czy chcemy skorzystać z windy. Istnieje możliwość kupienia biletu na zwiedzanie bazyliki. Pozwala to ominąć kolejki oraz zwiedzać bazylikę z audioprzewodnikiem. Koszt zwiedzania bazyliki z przewodnikiem wynosi ok. 120 zł. Bazylika św. Sebastiana za MuramiBasilica di San Sebastiano Fuori le Mura kościół tytularny Fasada świątyni Państwo Włochy Miejscowość RzymVia Appia Antica 136 Wyznanie katolickie Kościół rzymskokatolicki Parafia św. Sebastiana za Murami[1] Bazylika mniejsza od niepamiętnych czasów Wezwanie św. Sebastiana Wspomnienie liturgiczne 20 stycznia Historia Aktualne przeznaczenie kościół, bazylika Dane świątyni Liczba naw 1 Położenie na mapie Rzymu Położenie na mapie Włoch Położenie na mapie Lacjum 41°51′20″N 12°30′56″E/41,855556 12,515556 Multimedia w Wikimedia Commons Bazylika św. Sebastiana za Murami (Basilica di San Sebastiano Fuori le Mura), wcześniej Bazylika Apostołów – kościół położony w pobliżu Via Appia w Rzymie, poza murem Aureliana (stąd nazwa). Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym, mającym również rangę bazyliki mniejszej[1]. Lokalizacja Kościół znajduje się w XX. dzielnicy Rzymu – Ardeatino (Q XX) przy Via Appia Antica 136[1]. Patron Patronem świątyni jest św. Sebastian – męczennik za wiarę chrześcijańską z III wieku. Historia Pierwotne wezwanie świątyni, Apostołów Piotra i Pawła, nawiązuje do kultu obu Apostołów, który rozwijał się w tym miejscu[2]. Inskrypcja umieszczona w katakumbach przy tej świątyni, która głosi: Tutaj niegdyś przebywali święci – powinieneś o tym wiedzieć – ty, który poszukujesz imion Piotra i Pawła, uczniów, których wysłał Wschód, co dobrowolnie poświadczamy, wskazuje na istniejący tu w starożytności kult Apostołów[3]. Świątynia od połowy IV w. nosi wezwanie św. Sebastiana, gdyż stała się ona miejscem kultu miejscowych męczenników, zwłaszcza św. Sebastiana. W 826 roku, w związku z atakiem Saracenów na Rzym, relikwie św. Sebastiana zostały dla bezpieczeństwa zabrane z bazyliki, głowa trafiła do bazyliki Czterech Koronatów, część relikwii do bazyliki św. Piotra na Watykanie, a część rzekomo do Soissons we Francji[4]. Po zniszczeniu bazylika została odbudowana za pontyfikatu Mikołaja I, który założył również przy niej klasztor[4]. Najwcześniejsze wzmianki, pochodzące co prawda dopiero z XII wieku, przypisują zarządzanie nim kanonikom laterańskim[4]. Zostali oni zastąpieni przez cystersów za papieża Honoriusza III, który nadzorował koleją restaurację bazyliki[4]. W 1218 roku z bazyliki św. Piotra sprowadzono z powrotem relikwie św. Sebastiana[4]. W XV wieku do świątyni dodano portyk wejściowy[4]. Poważna przebudowa bazyliki, która była wówczas w złym stanie, została zainicjowana przez kardynała Scipione Caffarelli-Borghese w 1608 roku, pracami kierował Flaminio Ponzio, a po jego śmierci w 1613 roku Giovanni Vasanzio[4]. Powstał wtedy obecny portyk, została dodana kopuła, przebudowano również prezbiterium, zbudowano nowy ołtarz główny, w którym umieszczono rzekome relikwie św. Stefana I[4]. W 1672 roku przebudowano podłogę i założono kratę umożliwiającą pielgrzymom zaglądanie do krypty św. Sebastiana, przeniesiono wówczas relikwie św. Sebastiana do kaplicy, w której znajdują się obecnie, natomiast w miejscu ich wcześniejszego przechowywania utworzono kaplicę relikwii[4]. W 1712 roku na polecenie papieża Klemensa XI zniszczono kaplicę św. Fabiana, w miejscu której powstało mauzoleum przeznaczone dla rodziny papieża[4]. Twórcą nowej kaplicy był Carlo Fontana, który zbudował też nową zakrystię[4]. W 1714 roku bazylika stała się kościołem parafialnym rozległej terytorialnie, lecz słabo zaludnionej parafii[4]. W 1826 roku cystersi wcześniej opiekujący się bazyliką zostali zastąpieni przez franciszkanów[4]. W 1892 roku pod bazyliką rozpoczęto prace archeologiczne, które ujawniły pozostałości wcześniejszego kościoła Apostołów oraz pogański cmentarz (odkryty w latach 20. XX wieku)[4]. Architektura i sztuka Fasada bazyliki składa się z portyku o trzech łukach opartych na kolumnach w porządku jońskim (pochodzących z wcześniejszego kościoła), powyżej znajdują się trzy okna o półkolistych naczółkach, całość fasady wieńczy tympanon[5]. Bazylika jest jednonawowa, nakryta drewnianym sufitem zdobionym postacią św. Sebastiana (rzeźba autorstwa Annibale Durante) oraz herbami papieża Grzegorza XVI (który nakazał odnowienie sufitu[4] i kardynała Scipione Caffarelli-Borghese[5]. Wnętrze bazyliki Św. Sebastian, rzeźba w drewnie na suficie bazyliki dłuta Annibale DuranteOłtarz główny wykonano z sarkofagu pochodzącego z V wieku, jest on dedykowany św. Stefanowi I (w związku z czym patron bazyliki św. Sebastian ma osobną kaplicę)[4]. Nad ołtarzem znajduje się malowidło autorstwa Innocenzo Tacconi Ukrzyżowanie, po bokach i nieco z przodu znajdują się popiersia św. Piotra i św. Pawła wykonane przez Nicolasa Cordiera[4]. Po prawej stronie w pierwszej niszy licząc od wejścia do bazyliki znajduje się popersie Salvator Mundi (Zbawiciel świata) z 1679 r. autorstwa Giovanniego Lorenzo Berniniego[4]. Rzeźba ta jest ostatnim dziełem Berniniego i przez długi uważana była za zaginioną, została odnaleziona w klasztorze przylegającym do bazyliki św. Sebastiana dopiero w 2001 roku[5]. Ołtarz główny bazyliki Pierwszą po prawej stronie kaplicą jest Kaplica Relikwii[5]. Została ona zabudowana w 1625 roku na zlecenie Maksymiliana I Bawarskiego, natomiast obecną postać przybrała w 1672 roku i zawdzięcza ją kardynałowi Francesco Barberiniemu[4]. W ołtarzu tej kaplicy jakoby przechowywane są następujące relikwie: kolec z korony cierniowej, palec, ząb i fragment żebra św. Piotra, ząb św. Pawła, ramię św. Andrzeja, część głowy i ramię papieża św. Fabiana, głowy papieży św. Kaliksta i św. Stefana I, ramię św. Rocha, części głów św. Nereusza i Achillesa, strzała która trafiła św. Sebastiana i część kolumny do której miał być przywiązany podczas męczeństwa[4][5]. Również na ołtarzu znajduje się bazaltowa płyta z rzekomymi śladami Chrystusa, która została sprowadzona na początku XVI wieku do bazyliki z kościoła Quo vadis Domine?, kiedy tamten popadł w ruinę[4][5]. Pierwszą kaplicą po lewej stronie jest Kaplica św. Sebastiana, powstała na zlecenie kardynała Francesco Barberiniego, której budowę ukończył w 1672 roku Ciro Ferri[5]. Pod ołtarzem znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Sebastiana dłuta Antonio Giorgettiego, wykonana według projektu Ferriego[a][4]. Ołtarz z relikwiami w Kaplicy Relikwii, u dołu bazaltowa płyta z kościoła Quo vadis Domine? Rzeźba przedstawiająca św. Sebastiana w kaplicy jemu poświęconej, Antonio Giorgetti Kardynałowie prezbiterzy Bazylika św. Sebastiana za Murami jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Sebstiani ad Catacumbas)[6]. Tytuł ten został ustanowiony 30 grudnia 1960 roku[6]. Ildebrando Antoniutti (1962–1973) Sebastiano Baggio (1973–1974) Johannes Willebrands (1976–2006) Lluís Martínez Sistach (2007-nadal) Uwagi ↑ Dawniej uważano, że autorem projektu był Bernini Przypisy ↑ a b c Parrocchia san Sebastiano fuori le mura w serwisie Diocesi di Roma (wł.). [dostęp 2018-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. ↑ E. Jastrzębowska, Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. 5, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 218. ↑ E. Jastrzębowska, Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. 5, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 217; F. W. Deichmann, Archeologia chrześcijańska, tłum. E. Jastrzębowska, Warszawa 1994, s. 62. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v San Sebastiano fuori le Mura na Churches of Rome (ang.). [dostęp 2018-12-14]. ↑ a b c d e f g Via Appia Antica cz. 3 – Katakumby na Zagubieni w Rzymie. [dostęp 2018-12-14]. ↑ a b Bazylika św. Sebastiana za Murami w bazie (ang.) [dostęp 2018-12-14] Bibliografia Deichmann F. W., Archeologia chrześcijańska, tłum. E. Jastrzębowska, Warszawa 1994. Jastrzębowska E., Miejsca święte Piotra i Pawła w Rzymie w III i IV w., w: Sympozja Kazimierskie poświęcone kulturze świata późnego antyku i wczesnego chrześcijaństwa, t. V, red. B. Iwaszkiewicz-Wronikowska, D. Próchniak, Lublin 2005, s. 217–232. This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. .Święty męczennik (256-288) Urodził się około 256 roku w galijskim Narbonne w rodzinie bogatych chrześcijan. Nauki pobierał w Mediolanie, mieście rodzinnym matki. Wstąpił do gwardii cesarskiej w Rzymie, a po pewnym czasie został mianowany jej dowódcą. Długo ukrywał przed cesarzem i innymi żołnierzami to, że jest chrześcijaninem, jednocześnie potajemnie pomagając męczonym i prześladowanym Sanzio, 1501-02Accademia Carrara w Bergamo, Włochy Pochodzący ze znakomitej rodziny bracia Marek i Marcelin zostali okrutnie skatowani, potem skazani na śmierć, za to że nie chcieli oddać czci pogańskim bogom. Cesarz ze względu na ich pozycję zwlekał z wykonaniem wyroku, odkładając go na miesiąc, licząc że może uda mu się ich pozyskać dla pogaństwa. Jednocześnie kazał zaprowadzić ich do domu więziennego dozorcy Nikostrata i tam przyprowadzono ich rodziców, żony i dzieci, którzy wśród łkań i błagania usiłowali namówić obu braci do odstępstwa od wiary. Ci, postawieni w tak okrutnej sytuacji, zaczęli się św. Sebastiana, Marka i Marcelina"Speculum historiale" Wincenty de Beauvais, XV w. Wtedy św. Sebastian obecny przy tej scenie nie wytrzymał i zawołał do obu, aby się nie poddawali i mężnie wytrwali przy Chrystusie. Żona Nikostrata, Zoja, niema od sześciu lat, wzruszona jego wiarą, uklękła przed Sebastianem i uniosła ręce. Chcąc pokazać prawdę swych słów, błagał Boga, aby uzdrowił kobietę i przywrócił jej mowę. Zoja przemówiła wychwalając Pana Boga, a wtedy wszyscy obecni uwierzyli w Chrystusa i przyjęli da Messina, 1476-77Gemaldegalerie w Dreźnie, Niemcy Urzędnicy cesarscy nie mieli odwagi sami się na niego targnąć, oskarżyli go więc przed cesarzem, że nie tylko sam jest chrześcijaninem, ale również członków tej sekty wspiera pieniędzmi, a wielu innych nawraca się za jego namową i przykładem. Dioklecjan rozgniewany zawezwał Sebastiana przed siebie i afrykańskim łucznikom rozkazał, aby go rozstrzelali. Wyprowadzono Świętego za miasto, obnażono i przywiązano do drzewa, po czym strzelcy tak go pociskami obsypali, że wyglądał jak najeżony strzałami. Sądząc że już nie żyje, oprawcy odeszli zostawiając Sebastiana. W nocy na miejsce kaźni przyszła pobożna wdowa Irena wraz ze służącą, aby ciało pogrzebać, ale ku swemu zdumieniu odkryła, że młodzieniec mimo, że ciężko ranny, żyje. Zabrała go więc do domu i tak długo pielęgnowała, aż Sebastian odzyskał Irena i jej służąca opiekują się św. Sebastianem Dirck van Baburen, ok. Thyssen-Bornemisza w Madrycie, Hiszpania Chrześcijanie prosili go, aby ratował życie i uchodził z miasta, ale on po długiej modlitwie udał się nieopodal pogańskiej świątyni i widząc zbliżający się orszak cesarski wezwał cesarza do zaprzestania swoich prześladowań. Dioklecjan nie mógł uwierzyć, że Sebastian żyje, a w końcu nakazał go zatłuc kijami i ciało wrzucić do Cloaca Maxima. Pobożna Lucyna, której się Święty ukazał nakazując swój pochówek, zabrała jego ciało i pogrzebała w rzeźba przy ołtarzu w kaplicy Bazyliki św. Sebastiana, RzymAntonio Giorgetti, 1665 Jeden z siedmiu głównych kościołów w Rzymie jest poświęcony św. Sebastianowi. Bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura) została zbudowana na polecenie papieża Damazego w pierwszej połowie IV wieku na miejscu katakumb w których pochowano Świętego. Ciało św. Sebastiana przeniesiono tutaj około roku 350. W 826 w obawie przed Saracenami przeniesiono relikwie do Bazyliki św. Piotra, kościół pod wezwaniem męczennika został zniszczony. Bazylikę odbudowano za panowania papieża Mikołaja I, a ołtarz poświęcony św. Sebastianowi został konsekrowany przez papieża Honoriusza III na prośbę cystersów, którzy opiekowali się tym miejscem. Od 1612 roku relikwie Świętego spoczywają pod tym ołtarzem, dokładnie nad jego grobem w katakumbach. Obecny wygląd bazyliki pochodzi głównie z XVII św. Sebastiana za Murami, Rzym Kolejną bazyliką rzymską poświęconą św. Sebastianowi jest Bazylika św. Sebastiana na Palatynie (San Sebastiano al Palatino), zbudowana w miejscu gdzie zginął. W kościele św. Andrzeja Apostoła w Dolinie (San Andrea della Valle) w kaplicy poświęconej Świętemu znajdują się trzy ogniwa z łańcucha, którym był skrępowany. Św. Sebastian jest zaliczany do grona 14 Przyczyńców w potrzebie. Za papieża Agatona swoim wstawiennictwem uchronił Rzym od morowego powietrza w 680 roku, za arcybiskupa Karola Boromeusza - Mediolan w 1575 roku i Lizbonę w 1799 św. SebastianaKatedra Notre Dame w ParyżuRelikwiarz na głowę św. Sebastiana, VII-IX w. Biblioteka Watykańska W VII wieku lub nieco wcześniej część świętych szczątków dotarła do Florencji, Kapui i Mediolanu. Za Ludwika Pobożnego część relikwii za zgodą papieża Eugeniusza II opat Hilduin w 826 roku umieścił w opactwie św. Medarda w Soissons. W 1564 roku hugenoci splądrowali opactwo i wyrzucili relikwie do rowu, pozbierano je w tajemnicy, a później część ukryto u św. Medarda, a część w kościele NMP, prawie całkowicie zniszczone w czasie rewolucji. Relikwie św. Sebastiana przechowywano w kościołach Teatynów i Minimów w Paryżu, czterech kościołach Mantui, w Sewilli i Tuluzie, w katedrze w Tournay, w kościele Jezuitów w Antwerpii. Patron: Castel Gandolfo i Rio de Janeiro, umierających, papieskiej Gwardii Szwajcarskiej, żołnierzy, łuczników, rusznikarzy, płatnerzy, rzeźbiarzy, murarzy, ogrodników, koronkarek, introligatorów. Wzywany w obronie przed wrogami religii i przed zarazą. Ikonografia: Przedstawiany jako młodzieniec przywiązany do drzewa, związany i przeszyty strzałami, z aniołem nad głową niosącym wieniec zwycięstwa. Czasami niesie strzały. Impresje muzyczne: Guillame Dufay "O sancte Sebastiane" (motet) Claude Debussy "Le martyre de Saint Sebastien" Varia: W czasie zarazy kładziono na ołtarzu poświęconym św. Sebastianowi grube woskowe świece, aby uprosić jej odwrócenie (za Lektura: Jakub de Voragine "Złota legenda" - "Żywot św. Sebastiana" Andrea Mantegna, 1457-58Kunsthistorisches Museum, WiedeńKatedra w Xanten, Niemcy Pietro Perugino, ok. Włochy Skip to content Other Sightseeing Options in São Sebastião Chapel, Tavira Want to discover all there is to do in São Sebastião Chapel, Tavira? Click here for a full list.

kaplica św sebastiana w rzymie